Raouf Hadj Mohamed
De rol van Beliar wordt gespeeld door Raouf hadj Mohamed.
Hij was de 20 voorbij toen hij voor het eerst op de bühne stond in een stuk van het Overbeekse ‘Vrank en Vrij’. Goed 10 jaar later zit Raouf Hadj Mohamed bij het Toneelhuis, speelde hij in ‘1919′ van Johan Heldenbergh en heeft hij een hoofdrol vast in ‘Danni Lowinski’. Hij kruipt in de huid van de Genkse fietsenmaker Fuat.
Hij speelde al gastrollen in ‘Kaat & Co’, ‘Familie’, ‘Flikken’, ‘Matroesjka’s’ en ‘Zone Stad’ en een hoofdrol in ‘Danni Lowinski’.
Ik werd wel geboren in Gent en woonde in Wetteren, maar op mijn vijfde werd ik terug naar de Tunesische Sahel gestuurd bij mijn grootouders. Ik groeide op in Bou-Merdes waar ik de lagere school volgde. Nadien ging het richting Monastir, waar ik twee jaar op internaat zet. Pas op mijn 14de keerde ik terug naar Wetteren. Arabisch en Frans beheerste ik perfect, maar ik sprak geen woord Nederlands. Maar ik gaf niet op: door veel te lezen ging het steeds vlotter.’
Fulltime acteur
Raoufs stap naar de bühne kwam er na een gebroken hart. ‘Na een stukgelopen relatie was ik op de dool. Toen ik een pint zat te drinken in het jeugdhuis van Wetteren, liep ik een lokaal regisseur tegen het lijf die me vroeg om in een stuk mee te spelen van Vrank en Vrij in Overbeke. Door de positieve reacties volgde nog een stuk en was de trein vertrokken. Ik was toen al 25, hoor. Maar bon, er kwam een gastrol in ‘Kaat & Co’ waarna ik via de VRT een acteursopleiding voor allochtonen volgde. En zo kwamen er steeds meer rollen. Omdat het acteursbestaan onzeker is, bleef ik in het weekend als Securitasbewakingsagent werken. Maar sinds kort ben ik fulltime acteur. Het blijft moeilijk als allochtoon. Zeker als je niet altijd de clichérol wil spelen. Ik voel mezelf intussen ook Vlaming. Enfin, ben ik hier, dan voel ik me op en top Vlaming zonder mijn Tunesische roots te vergeten. En vice versa. Ik heb ook een Vlaamse vriendin en ben heel open minded. Mijn ouders zijn streng praktiserende moslims, ze trokken vorig jaar nog naar Mekka. Maar ook zij hebben respect voor ieders mening en denken buiten het vakje. Ik ben geen doorsnee moslim en mijn ouders respecteren mijn keuze. Ik drink wel eens een pint en bid lang niet elke dag. Daar is niks verkeerds mee.’